Abstract
Een portret is een 'verbeelding' van een persoon, en daardoor tot op zekere hoogte een fictie. Anderzijds is het een heel concreet, materieel ding dat de persoon in kwestie lijfelijk aanwezig stelt. In de kunst lijkt deze vervlechting tussen mens en beeld, fictie en werkelijkheid, voor het eerst voor te komen in de Romeinse keizerportretten. Maar hoe moeten wij deze beelden bekijken? Is het mogelijk de 'ware' persoon van de keizer erin te ontdekken? En hoe wordt onze blik zelf gekleurd door bijvoorbeeld gender, etniciteit, sociale status en academische traditie?